در آنجا با نظريات و آراء فقهى و اصولى اساتيد بزرگى همچون حضرت آيات عظام مرحوم حاج سيد محسن حكيم (قدس سره) و حاج سيد أبو القاسم خوئى (دام ظله الوارف) و ساير بزرگان آشنا شده و بهره هاى علمي فراوانى بردند.
هنوز بيست و چهار سال از عمر پر بارشان نگذشته بود كه قله رفيع اجتهاد را با شايستگى ويژه اى فتح نموده و از سوى دو نفر از مراجع بزرگ حوزه علميه نجف اشرف به اخذ اجازه اجتهاد مفتخر شدند.
به سال 1370 ه‍. ق به حوزه علميه قم مراجعت و از آن تاريخ به تأليف و ترتيب شاگردان علوم اسلامي مشغول مىباشند و چهار دوره كامل خارج اصول را تدريس و اكنون دوره پنجم آغاز شده است.
مؤسساتى همچون مدرسة الامام امير المؤمنين و مدرسه علميه امام مجتبى و مدرسه علميه امام حسين (عليهم السلام) از آثار ايشان مىباشد.
تأليفات:
تأليفات استاد متجاوز از يكصد جلد مىباشد و تفسير موضوعى " پيام قرآن " كه با يك روش كاملا ابتكارى با همكارى جمعى از فضلا حوزه علميه قم نگارش مىيابد و دائرة المعارف بزرگ و جامعى پيرامون معارف قرآنى است و همچنين جلد اول كتاب " انوار الفقاهه " كه يك كتاب استدلالى فقهى است و " تعليقات " و " رساله توضيح المسائل " كه مسائل آن با عباراتى روان نگارش يافته را مىتوان از جديدترين آثار مهم ايشان برشمرد.
مقالات بى شمار تحقيقى و علمى در روزنامه ها و مجلات مخصوصا مجله مكتب اسلام كه خود استاد از مؤسسين آن بوده اند از ديگر فعاليتهاى قلمى معظم له مىباشد.