ميدان كوفه لنگر انداخته و منادى او فرياد برمىآورد: هر كس سر بريده يكى از شيعيان على (عليه السلام) را بياورد هزار درهم جايزه مىگيرد. آنگاه همسايه به همسايه حمله‌ور شده و مىگويد او از شيعيان على است. سر او را مىبرد و هزار درهم جايزه مىگيرد. آگاه باشيد كه در آن روز حكومت شما جز بدست زنازادگان نخواهد بود. گويا در آن زمان شخص نقابدارى را مىبينم. پرسيدم: آن شخص نقابدار كيست؟ فرمود: يكى از خود شماست كه مانند شما سخن مىگويد. نقاب بر چهره زده و شما را شناسائى مىكند و يك يك شما را زير فشار قرار مىدهد، بدانيد كه او زنازاده خواهد بود. (1) در روايت ديگر آمده است: سواران سفيانى همچون شب ظلمانى و سيل ويرانگر روى آورند، به هر كجا كه رسند نابود و ويران كنند تا آنكه وارد كوفه شده و شيعيان آل محمد (عليهم السلام) را بكشند. سپس در همه جا به جستجوى اهل خراسان پردازند. در همان حال اهالى خراسان در جستجوى حضرتند و مردم را به يارى او مىطلبند. " (2) در كتاب لوائح الأنوار البهية نوشته سفارينى حنبلى آمده است: سفيانى با ترك ها جنگيده و بر آنها غلبه كند، سپس در زمين، دست به فساد زند، آنگاه وارد زوراء (بغداد) شده و مردم آنجا را بكشد.
بر اساس اين روايات، فجايع سپاه سفيانى در جنگ با عراق مخصوصا در رابطه با شيعيان اهل بيت (عليهم السلام) به شدت وحشتناك است.
اين روايات، نام تعدادى از اماكن و مناطقى را كه سپاه سفيانى در آنجا متمركز مىگردد ذكر كرده‌اند مانند زوراء (بغداد) و انبار و صراة و فاروق و روحاء. از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود: سفيانى سپاهى مركب از يكصد و سى هزار نفر به كوفه روانه سازد كه در روحاء و فاروق فرود آيند. شصت هزار نفر از آنان در كوفه متمركز گردند كه جايگاه قبر