پيامبر از امام صادق (عليه السلام) براى ما نقل شده است كه فرموده: جبر و تفويض باطل است و امر بين امرين درست است، معناى اين جمله چيست؟
امام فرمود:
هر كه گمان كند اعمال ما را خداوند انجام داده و آنگاه ما را به سبب آن عذاب مىكند قائل به جبر شده، و هر كه گمان كند خداوند اختيار موجودات و روزى آنان را به حجج خود واگذار كرده است، قائل به تفويض شده، و هر كه قائل به جبر باشد كافر بوده، و هر كه قائل به تفويض باشد مشرك است.
گفتم: اى پسر پيامبر امر بين امرين چه معنائى دارد؟ فرمود:
آزادى انسان نسبت به انجام آنچه بدان امر شده، و ترك آنچه مورد نهى قرار گرفته است.
گفتم: آيا در اين مورد خواست و اراده خداوند نيز مطرح است ؟ فرمود:
خواست و اراده خداوند در آنچه طاعت به حساب مىآيد، همان امر الهى به آن و خشنودى از آن و يارى بر آن مىباشد، و خواست و اراده خداوند در گناهان همان نهى از آن و غضب به سبب انجام آن و عقاب بر انجام آن مىباشد.
گفتم: آيا خداوند در مورد آن حكمى نيز دارد؟ فرمود:
آرى، هر كارى از خوبى و بدى كه بندگان انجام مىدهند خداوند در مورد آن حكم دارد.