اكنون جاى اين سؤال است كه امام (عليه السلام) جعده را كه موجب قتل او بوده و از اول هم حتما بدرفتارى مى كرده حاضر به طلاقش نشده پس چگونه چنين وجود مهربان و رئوف ممكن است زنهاى ديگرى را عقد كند و رها سازد؟
3. كرامت نفس و بزرگوارى امام حسن (عليه السلام) هرگز اجازه نمى داد كه زنى را كه با او زندگى كرده بى جهت رها كند و بى سرپرست گذارد، او خود متكفل تأمين هزينهء زندگى درماندگان و يتيمان بى سرپرست بود در اين صورت چگونه خودش كس ديگرى را بىسرپرست رها سازد، و با اينكه حضرتش چنين عملى را نوعى ناجوانمردى مىشمرد چنان كه وقتى از دنائت ولوم پرسيدند چنين فرمود:
خوشگذرانى و در فكر و انديشهء خود بودن و بى اعتنائى به همسر و سر خود رها كردن او، و عدم حمايت از وى مى باشد.
4. دشمن سرسخت امام حسن مجتبى (عليه السلام) معاويه بود كه از هيچگونه عمل جنايت آميز براى درهم كوبيدن قدرت او كوتاهى نمى كرد و حتى جلسات مناظره تشكيل مىداد و به وسيلهء طرفداران ونديمانش با امام (عليه السلام) به گفتگو مى پرداخت و تهمت‌ها و افتراهائى به ساحت مقدس او و پدرش وارد مى ساخت اگر حضرتش زنهاى متعددى مى گرفت و طلاق مى داد اين موضوع را كه براى او نقطهء ضعفى شمرده اند معاويه بيش از هر رقيب ديگرى، مورد هجو و وهن او قرار مى داد و در جلسات مناظره، براى خفت وى مطرح مى نمود اما تاكنون در هيچ مكتوبى ديده نشده و از هيچ مورخى شنيده نشده است كه معاويه چنين نسبتى را به امام (عليه السلام) داده باشد و همين نكته مؤيد نظر ماست كه موضوع كثرت ازدواج و طلاق آن جناب از اصل، حقيقت نداشته و روايات وارده در اين مدت صد در صد ساختگى و جعلى است و جاعلين آنها، مدتها پس از رحلت امام حسن (عليه السلام) به مقتضاى مصالح اجتماعى و سياسى حاكمان وقت به جعل چنين روايات بى اساس پرداخته اند و اگر نه در زمان حيات امام (عليه السلام) صحبت از چنين خرافات و اكاذيبى مطرح نبود چون همانگونه كه گذشت اگر چنين شايعاتى وجود داشت، معاويه از همه