قافله حج پنج روز به آخر ذيقعده مانده از مدينه به راه افتاد و در اين سفر تمام همسفران رسول خدا - كه نه تن بودند آن حضرت را همراهى مى كردند. وقتى كه كاروان حج به مسجد شجره رسيد به دستور بنيانگذار اسلام همگى احرام بستند و مردان دو تكه پارچهء ندوخته را يكى به شكل لنگ و ديگرى براى پوشاندن بدن مورد استفاده قرار دادن كه لباس احرام بود و همهء مسافران شعار حج را بر زبان آوردند كه عبارت آن چنين است " لبيك اللهم لبيك - لبيك لا شريك لك لبيك - إن الحمد والنعمة لك والملك لا شريك لك لبيك ".
ترجمه: پروردگار آماده ام، آمادهء فرمانم اى خداى بى شريك آمادهء اجراى احكام تو هستم - راستى كه حمد شايستهء تو و نعمت از جانب تو است و اينك تو را سپاس مى گويم اى خداى يكتا ". جبريل نازل شد و از آن حضرت خواست كه به حج گزاران دستور دهد تا صداها را به لبيك بلند كنند حال به نظر آوريد كه وقتى متجاوز از يكصد هزار نفر به يكباره فرياد لبيك برآورند چه اثر شگرفى در محيط مى گذارد و چگونه تمام شنوندگان را تحت تأثير قرار مى دهد و روح حج گزاران را تا چه حدى تصفيه مى كند وشوق زيارت بيت الله را تا چه اندازه ملتهب مى سازد؟ گويند حركت قافله حج روز شنبه بوده و ورود به مكه ده روز بعد در روز سه شنبه بوده است.
كاروان روز چهارم ذيحجه به مكه رسيد و به هنگام ديدار بيت الله الحرام با توبه به آن شكوه و جلال - پيامبر خدا بدين گونه لب به راز و نياز گشود: " اللهم زد هذا البيت تشريفا و تعظيما ومهابة... ترجمه: پروردگارا به شرافت و عظمت اين خانه بيافزا و مهابت آن را در دلها روزافزون گردان! (1) پس از ورود به مكه مسلمانان عمره را بجاى آورده از احرام بيرون آمدند و سپس در روز هشتم ذيحجه براى حج احرام بستند و به عرفات رفتند و از آنجا روانهء مشعر الحرام گرديدند و صبح عيد قربان به سوى منى حركت كردند و به طور خلاصه آداب حج را به تفصيلى كه در كتب فقهى مذكور است بجاى آوردند. پيامبر اسلام در ضمن اعمال بر